روزمرگی های شیخ

برای شادی روحم ؛ برای آن که نمیرم

روزمرگی های شیخ

برای شادی روحم ؛ برای آن که نمیرم

اساس لذت وبلاگ به ملاقات و حضور مجازی آدماییه که نمیشناسن همو ؛ ولی به هم خوبی میکنن و آرامش میدن از دور ؛ بی منت و بی دریغ
حالا به هر طریقی.
من اسمشو میذارم آرامش مجازی
اومدم پی آرامش مجازی
اگر فک میکنی با خوندنت حالم خوب میشه، مشتاقم به تشرف
یه چیزایی هم خودم مینویسم این کنج ؛ که ینی زنده م ؛
اگر خوندنشون حالتو عوض میکنه، قدمت همیشه روی چشم

شیخ / آخرین فروردین سده ۱۴ هجری شمسی

تموم میشه..

چهارشنبه, ۴ تیر ۱۳۹۹، ۰۴:۰۰ ب.ظ | | ۱ نظر
این زخم که بالاخره خوب میشه.. 
ولی یادم نمیره وقتی بی کس و تنها داشتم به خودم میپیچیدم و منتظرت بودم کل زخمو برام ببندی، یه گوشه ایستادی و فقط نگاه کردی..
  • ۹۹/۰۴/۰۴

نظرات  (۱)

  • دلساخته های آنی
  • -شهرزاد : صبح میشه این شب ، باز میشه این در ، صبر داشته باش !

     

    پاسخ:
    آه.. آنی!..

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">